"balansujący" nad Placem Artystów w Kielcach ... moja sobotnia fascynacja ...

… moje miasto a konkretnie pewien odcinek jego głównej ulicy spacerowej od paru dni wygląda inaczej … przy Placu Artystów starsi i młodsi … ci biegnący, bo już są pięć minut po … i ci leniwie sobie sunący ot tak dla dostarczenia małym pęcherzykom płucnym porcji świeżego powietrza … wszyscy zatrzymują się i zadzierają głowy … i jest, po co je tak trenować, bo pod kieleckim niebem prawdziwa uczta ducha i to nie tylko dla wielbicieli sztuki czy amatorów rzeźby, … za co dziękuje tu Dorocie i Tomaszowi Tworkom, bo to ich zasługa … to oni mi taką frajdę sprawili … no i innym też …

… to, co zobaczyłam nad naszym Placem Artystów to osadzone subtelnie na linie syntetyczne rzeźby balansujące w rytm delikatnych podmuchów wiatru … sennie się wahają … wychylają zdumiewając zaskoczonych widzów swą realizacyjną maestrią, …gdy zapada zmierzch lśnią w złocisto srebrzystej iluminacji … wyrzeźbione postaci są tak precyzyjnie zbalansowane i wyważone, że utrzymują pion pomimo skomplikowanego kształtu i nieprzewidywalnych kaprysów żywiołów dotykając tylko w jednym punkcie liny … ja wstrzymałam oddech … możemy podziwiać 12 rzeźb do końca listopada ... foto poniżej ze strony moje miasto ... autor szarack ... moja małpka i nieumiejętnośś wzbijania się w przestworza odebrały mi możliwość tak pięknych kadrów ...



... tak podziwiała Bydgoszcz przechodzącego nad rzeka ...

… stworzył je w cyklu pod nazwą „balansujący” częstochowski artysta Jerzy Kędziora … w wielu miejscach na świecie jego dzieła zdobyły już nagrody … podziw i uznanie … prezentowane są w przestrzeni naturalnej miast … wtapiają się w ich architekturę i żyją swym niekwestionowanym pięknem ot tak … zawieszone w powietrzu …

… zanim rzeźby dotarły do nas oczarowały Dubaj … na tle niesamowitej architektury Emiratów Arabskich ... a 70 tysięcy metrów kwadratowych powierzchni centrum DIFC gdzie blask tafli szkła i wody zwielokrotniał kształt rzeźby … to już sen niejednego twórcy

… … „Piramida „ została niedawno laureatką światowego konkursu London International Creative Competition w Londynie to jeden z największych i najbardziej prestiżowych konkursów multimedialnych i sztuki najnowszej na świecie … szacowne jury musiało oceniać na podstawie obrazów multimedialnych … a ja sobie patrzyłam dziś na żywo ...

... musiałam ... bez bicia przyznaję, że poza wspaniałą Abakanowicz mało wiem o rzeźbie ... a dziś z zadartą głową podziwiałam dzieła postaci cyrkowych zachodząc w głowę jak one się tak pionu trzymają ... liczyłam na żyłki stwarzające koperfildowską iluzję a to kunszt wiedzy i talentu człowieka ... jeden punkt utrzymania przy doskonałym wyważeniu ... wow ... gdyby tak umieć w życiu wyważyć ... to zakrawałoby na współczesną wersję szamaństwa czy czarnoksięstwa takie doskonałe balansowanie wśród pułapek dżungli dzisiejszego istnienia ... i tak sobie bez krygowania się pomyślałam, że czarownice jesteśmy bo pogodzenie pracy ... kreatywnego wychowania latorośli (bo zwykłe to juz nie na te czasy ... ) ... jakiejś własnej pasji to już nawet nie jazda bez trzymanki tylko właśnie takie balansowanie w przestworzach ...
...ps ... właśnie dopisałam w komentarzach ale nie każdy tam dociera ... dziś uświadomiłam sobie, że nabrałam wiary w to, że utrzymanie równowagi w życiu jest możliwe przy jednym mocnym i pewnym punkcie podparcia nawet w trudnych i wydawałoby się niemożliwych do pokonania warunkach ... no trzeba tylko :) dobrze wyważyć ... ale możliwe i to polecam zapamiętać :) ...

… potem zabiłam swą kibić gorącą czekoladą z likierem amaretto … jednak korzystając z ciepłego wnętrza kawiarni pomimo tak przemyślnie przygotowanych foteli na zewnątrz ... jak szaleć to szaleć … jednak po grzechu łakomstwa i świadomości popełnionej bomby kalorycznej a trzeba wiedzieć, że z tykającego granatu otyłości wyciągnęłam zawleczkę w postaci Blikle’owskiego pączusia … nękana kaloriami wyciągnęłam Adasia na spacerek i oto kilka chwil zatrzymanych w kadrze … kolory jesieni uprzejmie bez mojego  fioletowego z zimna nosa ...

... ten pan dla odmiany twardo tkwi na ziemi ... i zawsze jest z kim w szachy pograć … przy gołębiach ja miłośniczka szarości nie mogłam się ruszyć … natura najzdolniejszym z malarzy jest … jak pięknie te stworzonka maja ubarwione piórka …

... to moja lepsza z sobót ... :) ... i jeszcze kaczki nad zalewem ... bo tez piękne ...